"Jeśli sądzicie, że poznawanie samego
siebie jest ważne tylko dlatego, że ja lub ktokolwiek inny powiedział wam, że
jest to ważne, to obawiam się, iż kończy się całe nasze wzajemne rozumienie.
Jeśli jednak zgadzamy się, że pełne zrozumienie siebie jest sprawą życiowo
doniosłą, to możemy podjąć szczęśliwie staranne i inteligentne dociekania,
bowiem nasz wzajemny kontakt ma zupełnie inny charakter.
Patrzeć na coś prosto to jedna z
najtrudniejszych umiejętności. Ponieważ umysł nasz jest bardzo złożony, przeto
utraciliśmy cechę prostoty. Nie mam tu na myśli prostoty ubioru lub pożywienia,
noszenia opaski na biodrach, bicia rekordu postu czy jakiejś niedojrzałej
niedorzeczności, której oddają się święci asceci. Mam na myśli prostotę, która
potrafi patrzeć na rzeczy bezpośrednio, bez lęku, która pozwala nam widzieć
siebie samych bez jakichkolwiek zniekształceń, widzieć samych siebie takimi,
jakimi teraz właśnie jesteśmy. Oznacza to, że jeżeli właśnie kłamiemy, zarazem widzimy,
iż kłamiemy - nie skrywamy tego przed sobą, ani nie uciekamy przed tym faktem.
Aby zrozumieć siebie, potrzeba nam również wiele pokory. Jeśli ktoś powiada
"znam siebie", to już przestał uczyć się samego siebie. Gdy ktoś mówi
"nie mam czego uczyć się o sobie, bo jestem tylko kłębkiem wspomnień,
pojęć, doświadczeń i tradycji", również przestał uczyć się samego
siebie."
więcej o Jiddu Krishnamrti tutaj.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz